திகில் இரவில் பூமிப் பகல்என
சிரிக்கின்றாள் ஏன்?
முகில் துகிலொடு நிலவு முத்துக்
குளிக்கின்றாள் ஏன்?
மகிழ்என வானம் பூமழை தூவி
வாழ்த்துகிறாள் ஏன்?
அகில்சந்தனம் இக்கன்னியை
அற்ப்புதம்என முகர்கின்றன ஏன்?
தே(யிலை) செடிகள், காதலர்க்கு--
தூதுவிடும்!
தாட்டுப்பூட்டு கொடிகனிகள்...
சுவைஎன்று அசையும்!
மாகொடி... செடி... மரங்கள்;
மணங்கள் தூவும்!
தெற்குதிசை காற்று, குன்றுகள்...
தீண்டும்!
குளிக்கின்ற கன்னியரை,
மீன்கள் கடிக்கும்!
குறும்பு காதலரின் நினைவு...
வெடிக்கும்!
குருவி-குயில், இணைந்து...
கவிதை படிக்கும்!
குரங்கு, கனிகள்உண்டு...
மரகிளை ஒடிக்கும்!
பூவையின் கணுகாலில்;
அட்டை ஊறும்!
பாவாடை, தாவணிகள்...
பதறும்; மேலுயரும்!
ஓடிவந்து பிடுங்கிட
விடலை பையன்...
அன்புக்குள்; சி[லிர்]க்கும்...
காதல் துளிர்க்கும்!
சேவல் தீனியை கிளறி...
கொடுக்கும்!
கோழியோ 'கொக்கொக்'
என்று கொத்தும்!
கோழியின் ஒப்புதல் பெற;
சேவல், சிவன்ஆகும்!
சேவலின் தவிப்புக்கு, கோழி...
மோகினிஅன்ன மாறும்!
வளைந்தோடும் பாம்பு...
புதர் தேடும்!
கலைமான் துணைகண்டு...
குதித்தாடும்!
முகில்காண, காணமயில்...
தோகை விரியும்!
இரவுவர, நிலாவோடு...
நதிகள் குளிர்ந்தோடும்!
அகிலோடு சந்தன மணம்...
உறவாடும்! வனம்--
நுகரும் வண்டுஏமா றாதவாறு...
தேன்பூ சுரந்தாடும்!
தென்றலுக்கு, சோலை...
மகரந்த தூதுவிடும்!
தேடிவந்த தேனீகட்கு...
சுவை விருந்தளிக்கும்!
ஏலத்துடன் கற்பூரம் மரங்கள்...
கமகமக்கும்! இ்து...
சாதி விலகிய காதலர் தேசம்..
நிம்மதி அளிக்கும்!
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக